هشدار دادن خوب است.
هشدار دادن خیلی قشنگ و انسانی است.
اما هشدار که هشدار دادن گاهی چندان کاری نمی‌کند.
آن جا که صحبت از قذافی باشد هشدار دادن که «آی نزن!» حکایت باد است و با هواست.
قذافی را همیشه همین جور می‌زنند.
قذافی را همیشه در ساعتی از روز یا شب، همین جوری از سوراخ می‌کشد بیرون آن که دیگر سوراخی برایش باقی نمانده است.
قذافی را همیشه همین جور می‌زند آن که عمری به نام و با نام قذافی توی سرش زدند.
با مشت می‌کوبد توی پوزه‌ی قذافی، و با لگد، و با قنداق و با تفنگ، آن که عمری، هی، هر روز، عین سگ توی پوزه‌اش زدند.
قذافی را همیشه با همین خواری خواهد کشت، آن که روحش را قذافی هی هر روز کشته است.
و آخرین عکس‌های قذافی همیشه روی تمامی روزنامه‌های جهان همین است که امروز هست و فردا هم.
پایان ِ بودن ِ آن که مطلق است، همیشه تا دنیا دنیاست همین گونه مطلق است.
